Rury kanalizacyjne to jedna z najważniejszych instalacji budynku. Nawet niewielki błąd przy ich montażu przynieść może szereg konsekwencji, od nieprzyjemnego zapachu po całkowite zatkanie się rury znajdującej się gdzieś pod podłogą. Dlatego podczas wykonywania instalacji kanalizacyjnej pamiętać trzeba o kilku podstawowych zasadach.
Po pierwsze, większość instalacji działa na zasadzie grawitacyjnej. A zatem wszystkie rury muszą być ułożone ze spadkiem o minimalnej wartości 2-3 procent, czyli 2-3 cm na każdym metrze rury. Jeśli spadek będzie mniejszy, w rurze odłożą się zanieczyszczenia, co doprowadzi w końcu do jej zatkania. Po drugie, należy tak zaplanować ułożenie rur, aby zminimalizować liczbę zakrętów i złączek, ponieważ takie elementy zwiększają opór przepływu nawet wówczas, gdy spadek jest odpowiedni.
Kolejna ważna rzecz przy montażu instalacji kanalizacyjnej to właściwa średnia rur. Musi być dostosowana do konkretnych przyborów sanitarnych. I tak, w przypadku miski ustępowej powinno to być 10 cm, natomiast przy wannie czy umywalce wystarczy już 5 cm. Dodatkowo, rury o większej średnicy należy wykorzystać tam, gdzie muszą mieć kilka zakrętów, jak również wówczas, gdy do jednej rury podłączonych jest kilka przyborów (przy czym miski ustępowe zawsze podłącza się osobno).
Dalej – syfony zabezpieczające przed przenikaniem gazów kanalizacyjnych do pomieszczeń. Bardzo ważne jest, aby mieć do nich dostęp (także do tego, który znajduje się pod zabudowaną wanną). W syfonach bowiem gromadzą się zanieczyszczenia, które trzeba usuwać co jakiś czas, aby odpływ się nie zatkał.
Na koniec wspomnijmy jeszcze o tym fragmencie rur kanalizacyjnych, który znajduje się już poza budynkiem. Nie można doprowadzić do zamarzania. Jak o to zadbać? Opcję są dwie. Pierwsza to umieszczenie rur co najmniej metr pod ziemią, czyli poniżej głębokości przemarzania gruntu. Jeżeli natomiast nie jest to możliwe, musimy osłonić je warstwą izolacyjną, na przykład ze styropianu.
